بدون عنوان
احساس این روزای مامان اصلا قشنگ نیست. احساس شکست و سردرگمی یا یه جورایی حس پوچ بودن میکنم. اگه شمادو تا نعمت بزرگ رو نداشتم به پوچی کامل رسیده بودم. پدرتون فکر میکنه زندگی ما به بن بست رسیده. با تمام عشقی که نسبت به هم داریم ولی ایلیا توان ادامه دادن نداره. دارم سعی میکنم بهش دل بدم که بتونه ادامه بده. من و پدرتون هر دو عاشق شماییم. همدیگه رو خالصانه دوست داریم. اما تفاوتها و اختلاف نظرها به اوج خودش رسیده . دلم داره پر میکشه براتون. خودتونو آماده کنید که تا یک ساعت دیگه برسم خونه و بازم صدای خنده و شادیمون فضای خونه رو پر کنه. از احوالات بردیا: قربونت برم که یاد گرفتی به تنهایی مسواک بزنی ، دستش...
